به نقل از «فرارو»

۶ دلیل برای تجدید نظر در استفاده از تابه‌های نچسب

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۷۶۳۲۹

ظروف نچسب به دلیل پخت و پز و شست و شوی آسان، از دیرباز یکی از لوازم اصلی آشپزخانه بوده‌اند. با این حال، برخی از نگرانی‌های جدی درباره سلامت این ظروف وجود دارد که باید قبل از اتکا ببیش از حد به آن‌ها، در نظر گرفته شوند.

تابه‌های نچسب ممکن است همیشه سالم‌ترین انتخاب نباشند. در این مطلب به ۶ دلیل برای تجدید نظر در استفاده از آن‌ها در آشپزخانه اشاره شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تابه‌های نچسب با ماده‌ای به نام «پلی تترا فلوئورواتیلن» (PTFE) پوشانده می‌شوند و اغلب با نام تجاری تفلون به بازار عرضه می‌شود. «پلی تترا فلوئورواتیلن» در دماهای بالا، می‌تواند بخارهای سمی از جمله «اسید پرفلوئورواکتانوئیک» (PFOA) را آزاد کند. این بخارات می‌تواند منجر به علائمی شبیه آنفلوانزا شود که به عنوان «تب بخار پلیمری» شناخته می‌شود. علاوه بر این، PTFE می‌تواند به مرور زمان خراب شود و شما را در معرض ترکیبات مضر آن قرار دهد که بهتر است از آن‌ها اجتناب کنید.

مستعد خراشیدگی

روکش‌های ظروف نچسب نسبتا ظریف هستند و به راحتی می‌توانند خراشیده شوند، هنگامی که این روکش‌ها خراشیده شوند، می‌توانند ذرات ریز را در غذای شما آزاد کنند و نگرانی در مورد بلع این مواد را افزایش دهند. ظروف چوبی یا سیلیکونی را انتخاب کنید تا عمر ظروف نچسب خود را افزایش دهید.

ماندگاری محدود

ظروف نچسب در مقایسه با ظروف سنتی، طول عمر کمتری دارند. پوشش نچسب به تدریج با استفاده و تمیز کردن از بین می‌رود. در نتیجه، آن‌ها نیاز به تعویض مکرر دارند، که هم به هزینه‌های شما و هم آسیب به محیط زیست می‌افزاید.

منابع تجدید ناپذیر

تولید ظروف نچسب شامل استفاده از منابع تجدید ناپذیر و انتشار گازهای گلخانه‌ای است. مواد شیمیایی و فرآیندهای مورد استفاده در ساخت پوشش‌های نچسب به نگرانی‌های زیست محیطی می‌افزاید. انتخاب گزینه‌های پایدارتر ظروف آشپزی می‌تواند به کاهش مشارکت شما در انتشار کربن کمک کند.

برای پخت و پز با حرارت بالا مناسب نیست

ماهی تابه‌های نچسب برای روش‌های پخت با حرارت بالا مانند تفت دادن یا آب پز کردن غذا مناسب نیستند. گرمای بیش از حد می‌تواند به پوشش نچسب آسیب برساند و مواد مضر را در هوا آزاد کند. این باعث می‌شود طیف غذاهایی را که می‌توانید در این تابه‌ها طبخ کنید محدود شود.

خطرات بالقوه سلامتی

در حالی که اکنون بسیاری از تولیدکنندگان ادعا می‌کنند که ظروف بدون استفاده از ترکیب شیمیایی ««اسید پرفلوئورواکتانوئیک» (PFOA) تولید می‌کنند، هنوز بحث در مورد اثرات طولانی مدت استفاده از ظروف نچسب برای سلامتی وجود دارد. PFOA که معمولا در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت، با مشکلات سلامتی مختلفی از جمله اختلالات تیروئید، مشکلات تولید مثل و برخی سرطان‌ها مرتبط بوده است. اگرچه اخیرا پوشش‌های نچسب ایمن‌تر در نظر گرفته می‌شوند، اما ضروری است که مراقب باشید و در صورت نگرانی گزینه‌های جایگزین را انتخاب کنید.

منبع: همشهری آنلاین

منبع: فرارو

کلیدواژه: ماهیتابه آشپزی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل تابه های نچسب ظروف نچسب تابه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۷۶۳۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جلائی‌پور، استاد دانشگاه: برای عملیات «وعدهٔ صادق» به قدر کافی پیوست‌های دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده/ به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، شاهد تجدید طرح گشت ارشاد بوده‌ایم

به گزارش جماران؛ حمیدرضا جلائی‌پور استاد دانشگاه در یادداشتی در روزنامه هم میهن نوشت:

در سیاست پیچیدهٔ ملی و جهانی امروز کم‌ پیش می‌آید که موضع نیروها در برابر یک پدیده بتواند به عنوان شاقول و مرزگذارِ روشنِ اخلاقی و سیاسی عمل کند. موضع هر نیروی سیاسی در برابر عملکرد اسرائیل آپارتایدی و اشغالگر در شش ماه گذشته از این نمونه‌های کم‌یاب است. اسرائیلی که اساسا از ابتدا مبتنی بر اشغال، ترور، ایدئولوژی صهیونیستی، نسل‌کشی، پاک‌سازی قومی و استعمار شهرک‌نشین شکل گرفت و چند دهه مبتنی بر همین ابزارها و متکی به حمایت نواستعماری آمریکا و اروپا و با نقض مستمر و سیستماتیک حقوق و آزادی‌های اساسی فلسطینیان و قوانین بین‌المللی پیشروی کرد، در شش ماه گذشته کلکسیون بی‌سابقه‌ای از جنایات جنگی را در برابر دوربین رسانه‌ها و گوشی‌های هوشمند در جهان شبکه‌ای مرتکب شد.

برای عموم ایرانیان (حتی ناراضیان شدید) روشنگر است که بخش بزرگی از اپوزیسیون غیرملی نه‌تنها آشکارا در طرف اسرائیل نسل‌کش و کودک‌کش ایستادند و در برابر قتل عام ۴۰ هزار فلسطینی (اکثرا کودک یا زن) و انواع جنایت جنگی هولناک و فریب و دروغ مستمر اسرائیل سکوت کردند، بلکه رسانه‌ها و رهبران این اپوزیسیون وابستهٔ مالی و سیاسی نتانیاهو شده‌اند. اپوزیسیون وابسته به اسرائیل طرف اشتباه این شاغول مرزگذار ایستاد و از جمله به همین دلیل افول کرد و ضربه‌ای کاری و بلندمدت خورد. 

مسالهٔ فلسطین و آرمان فلسطین قبل از انقلاب ۵۷ هم وجود داشت و امروز با مواضع اخیر حماس هم روشن‌تر شده است که خود اسرائیل (در نظر و عمل) و آمریکا (در عمل، چنان‌که در وتوی اخیرش متبلور شد) تنها موانع تشکیل دولت مستقل فلسطینی‌اند، و نه ایران که به آن رای مثبت داد. با این حال روشن است که اسرائیل می‌کوشد مثل دو دههٔ گذشته پروژهٔ امنیتی‌سازی ایران را پیش ببرد، از ایران مترسکی برای کاهش فشار روی خودش و ایجاد ائتلاف با کشورهای منطقه بسازد و در دشنه‌زنی به ایران در خارج و داخل مرزهایش پیشروی کند. حملهٔ اسرائیل به ساختمان دوم سفارت ایران در سوریه گام جدید اسرائیل آپارتایدی و خطای راهبردی آن بود که باز بخش بزرگی از اپوزیسیون با محکوم نکردنش نشان داد منافع ملی و قوانین بین‌المللی برایش اهمیت و اولویتی ندارد. 

پاسخ ایران به حملهٔ اسرائیل اشغالگر در عملیات وعدهٔ صادق نیز رخداد بزرگی بود که باز بخش بزرگ از اپوزیسیون نتوانست اهمیتش را دریابد. برجام مهم‌ترین شاهکار دیپلماتیک و مولفهٔ قدرت نرم ایران و وعدهٔ صادق مهم‌ترین شاهکار بازدارندهٔ سخت ایران در دهه‌های اخیر بوده است. نیرویی که نتواند این واقعیت را ببیند و چنان از روزمرگی‌های سیاسی و اختلاف‌های دیگر ارتفاع بگیرد که اهمیت این دو مولفه در قدرت و منافع ملی ایران را درک کند به ضعف و عدم صلاحیت خودش گواهی می‌دهد. وعدهٔ صادق نشان داد که سرمایه‌گذاری همهٔ دولت‌های پس از جنگ بر بازدارندگی موشکی و سرمایه‌گذاری دههٔ اخیر ایران بر پهپادها در دفاع ملی کارساز بوده است. وعدهٔ صادق مصداق روشنی از دفاع مشروع مطابق قوانین بین‌المللی، با اهداف نظامی، بدون تلفات انسانی و به قصد پیشگیری از جنگ بود و به خاطر عقلانیت قابل توجهی که در اجرای آن بارز بود به جنگ نیانجامید، بر قدرت ملی افزود و ایران را به نسبت چند ماه پیش در برابر جنگ پرشدت، حملهٔ نظامی و پیشروی‌های اسرائیل مصون‌تر کرد. با این حال، پایدارسازی دستاوردهای صبح صادق نیازمند تقویت دیگر مولفه‌های قدرت ملی، از جمله دیپلماسی تواناتر، اقتصاد توانمند و افزایش انسجام داخلی و رضایت عمومی شهروندان است.

متاسفانه شواهد نشان می‌دهد برای عملیات موفق و مدبرانهٔ وعدهٔ صادق به قدر کافی پیوست‌های دیپلماتیک و مربوط به سیاست داخلی و اقتصاد تمهید و عملیاتی نشده است. به جای انسجام داخلی و افزایش همبستگی ملی و رضایت عمومی شهروندان، در هفته‌های گذشته شاهد احکام قضایی و تجدید طرح گشت ارشاد بوده‌ایم که بر شکاف‌ها و نارضایتی می‌افزاید و ناعادلانه است. متاسفانه همین سوءحکمرانی‌ها زمینه‌سازی کرده است برای این واقعیت تلخ که دانشجویان ایرانی حتی به نسبت دانشجویان آمریکایی حساسیت و اعتراض کمتری به نسل‌کشی اسرائیل نشان می‌دهند. آمریکایی که عملا پشتوانهٔ نسل‌کشی اسرائیل می‌شود و در دانشگاه‌هایش معترضان به نسل‌کشی سرکوب می‌شوند صلاحیت و مشروعیت اخلاقی پند و اندرز حقوق بشری به کشورهای دیگر ندارد، ولی صداوسیما و حکمرانانی که از سرکوب دانشجویان معترض در ایران حمایت می‌کنند و با گشت ارشاد و احکام قضایی ناعادلانه بر صورت آزادی‌ها پنجه می‌کشند هم صلاحیت نقد سرکوب در آمریکا را از دست می‌دهند و در جامعهٔ ناراضی نسبت به سهمگین‌ترین جنایات جنگی اسرائیل اشغالگر حساسیت‌زدایی می‌کنند. با این حال، سوء حکمرانی‌ها نباید قطب‌نمای اخلاقی شهروندان آگاه و نیروهای سیاسی ملی را از کار بیاندازد و صدای اعتراضشان به نسل‌کشی و سرکوب و تجاوز اسرائیل کودک‌کش به میلیون‌ها فلسطینی و سفارت ایران را کوتاه کند. در همین بزنگاه‌ها و با همین شاقول‌های مرزگذار است که عیار ملی و اخلاقی بودن نیروها سنجیده می‌شود.